Darmakusumah









 Darmakusumah teh putra Dewi Kunti Nalibrata ti Pandu Dewanata anu cikal.
Biasa di sebat Puntadewa atanapi Kontea .Jalaran anjeunna putra Pandu nu pangageungna,nya dijantenkeun raja di Amarta.
    Nalika di leuweung (alas) Amer,Kontea nawonkeun raja siluman,jenengannana Darmakusumah.
Saparantos kawon,raja siluman teh nitis ka Kontea.
Nya ti waktos harita Kontea teh ngangge lalandian Darmakusumah .
Alas Amer janten nagara Amerta.
    Darmakusumah kagungan kgarwa ka Dewi Drupadi putri raja Durpada  (Drupada) ti nagara Campala Dirja.
Aranjeunna kagungan putra pameget,jenenganana Raden Pancawala.
      Prabu Darmakusumah raja Amarta anu minandita.
Anjeuna sabar tawekal,adil sareng wijaksana.Anjeuna mikaasih ka rahayatna,sareng leket kana agamana.
Anjeuna salami gumelar di marcapada teu kantos nganyerikeun jalmi .
Iyeu teh sipat anjeunna ti aalit.Anjeunna kagungan jimat Jamus Layang Kalimasadha deuih.
      Dina Brata Yuda Prabu Darmakusumah kedah ngayonan Adipati Salya ti Mandaraka.
Anjeunna teu sanggemeun perang,jalaran ti bureyna keneh oge tara perang.
Jabi teu tiasaeun perang teh,kapan Adipati Salya teh kalebet sepuhna keneh.
Nanging ku alpukahna Prabu Kresna,Darmakusumah ngawengkangkeun panahna anu dibantu ku sukmana Bagaspati(mertua Salya),akhirna Salya ngemasing pati.
    Pupusna Salya dibantu ku pamales mertuana.Jalaran,kapengker mertuana ditelasan ku Narasoma (Salya).
Salya nelasan mertuana teh,awit ngaraos lingsem kagungan mertua danawa.
Sabda Barata Yuda ,Darmakusumah jeneng raja di Astina,salami 36 taun.
Saterasna Prabu Darmakusumah miwah para Pandawa sanesna arangkat ka Gunung Himalaya.Dupi maksadna taya sanes palay moksa.
     Darmakusumah angkat nyalira ka luhur puncak eta gunung,margi para wargina mah parantos pupus di sapanjang jalan.Mung anjing anu nyarengan Darmakusumah ka eta puncak gunung teh.
Di tengah perjalanan,Darmakusumah aya nu ngawagel nyandak anjing.Nanging anjeunna teu kersaeun  paturay sareng nu ngarencangna.
Margi eta anjing teh kalintang satiana ka anjeunna.
  Saparantos dugi ka puncak gunung,anjing teh janten Batara Darma.Batara Darma teh nyaeta  nu ngayugakeun Darmakusumah nalika Pandu kenging supata ti Resi Kumindana tea.
   Ku margi kitu Darmakusumah mah lebet ka Sawargana teh sareng jasad kasarna.Jalaran anjeunna mah teu ngagaduhan dosa salami di Marcapada.
    Nalika dugi ka sawarga,Darmakusumah hemengeun,margi para wargina teu aya,nu aya di dinya teh Suyudana miwh Kurawa wungkul.Dupi para Pandawa mah arayana teh di Naraka.
Jalaran Darmakusumah welas asih ka para wargina,anjeunna teu kersaeun wangsul deui ka Sawarga,palay tetep di naraka.
   Ku margi Darmakusumah alimeun mulih deui ka Sawarga,antukna anu tadina Naraka tempatna para Pandawa sanesna digentos jadi Sawarga.
Sawangsulna anu tadina Sawarga tempat para Korawa sareng Suyudana,robah jadiNaraka.
  Kajantenan iyeu teh ngalambangkeun,rehna Suyudana sareng Korawa seueur dosana.
Janten aranjeunna diganjar heula dina waktos sakedap pisan.Sawangsulna Para Pandawa mah di Marcapadana teh seueur midambel kasaean tur sakedik kaawonanna,janten di Naraka heula sakedap.
Saterasna Pandawa mah ditempatkeun di Sawarga salilana. 








Dewi Kunti Nalibrata

 










   Dewi Kunti Nalibrata teh Putri raja Kuntiboja ti nagara Mandura.
Dewi Kunti kagungan raka wastana Basudewa .
Dewi kunti teh kalintang saktina ,di antawisna tiasa nyumpingkeun para Dewa.
    Sateuacana nikah Dewi Kunti Nalibrata kakandungan kalayan teu wajar.
Ari margina anjeuna parantos ditung ku kekemben jimat dina waktos tengah dinten
Batara Surya anu kagungan dosana ,sanggem ngaluarkeun jabang bayi tina cepil Dewi Kunti.
Kumargi kitu wasta eta bayi teh Karna.
    Salami jadi prameswari Pandu Dewanata,Dewi Kunti kagungan putra tilu.
Nu cikal jenengana Darma kusumah,nu kadua wastana Bratasena,anu bungsu nyaeta Arjuna.
Janten Dewi Kunti teh kagungan putrana opat
Nyaeta Karna di Batara Surya.
  Sok sanaos dipangwayuhkeun ku Pandu,Dewi Kunti kalintang sabarna,Dewi Kunti estu jalmi utami,tetep samujud ka caroge.Sabda Dewi Madrim pupus ngiringlebuh tumangan sareng Pandu,putrana nyaeta Nakula sareng Sdewa diangken putra pribadi ku Dewi Kunti.
    Pienjingeunnana  Karna sareng Arjuna bade perang dina Brata Yuda,Dewi Kunti nepangan Karna.
Maksadna masihan terang ka Karna,rehna nu janten musuh teh Arjuna,nyaeta rayina kuanjeun.
Dewi Kunti kalintang ngangresna ,nalika Karna tetep palay perang ancur-ancuran.
margi kangge Dewi Kunti mah,boh Karna boh Arjuna tetep putra pituin,sami asihna sareng abotna
upami dikantunkeun pupus ku salah sawios putrana.
Adipati Karna pupus di panah ku Arjuna.Dewi Kunti kalintang sedihna,dikintun pupus ku Karna teh.
Margi Karna mah teu acan kantos kenging kaasih ti nu janten ibu.
     Sarengsena Barata Yuda,Dewi Kunti diboyong ku para Pandawa ti nagara Amarta ka Astina
Di Astina anjeuna sasarengan sareng raka carogena nyaeta Destarata miwah Dewi Anggandari (garwa Destarata).Kumargi Destarata sareng garwana teu betah di Astina,aranjeuna teras arangkat ka Alas Bandawasa maksadna bade tatapa.
Nya Dewi Kunti oge ngiring tatapa,dugi ka pupusna.

Katerangan
anjeuna=manehna
kekemben=karembong
prameswari=garwa raja nu nomer hiji(nu pangpayuna)
dipangwayuhkeun=dipangnyandungkeun=janten garwa nu sepuh
sabada=saparantosna
lebuh tumangan=ngiring pupus satia ka caroge ku jalan ngduruk anjeun
diwagel=dicarek=dicaram
kapapancenan=kapasihan tugas
ngangresna=sedihna
alas bandawasa=leuweung geledegan

Prabu Pandu Dewanata Raja Astina





 Raden Pandu Dewanata putra Bagawan Abiasa (Kresna Dipayana) ti Dewi Ambalika.
Rakana namina Destarata,teu ningal.Rayina cingket nu wastana Raden Yamawidura.
Pandu kagungan wanda sampulur,satria anu kalintang kasepna sareng sakti mandraguna.
Jalaran kitu anjeunna di jadikeun raja di nagara Astina.
Raden Pandu kenging Dewi Kunti Nalibrata ti Mandura,hasil saembara.
Di tengah jalan dipegat ku Bangbang Narasona;teras perang.
Narasona kawon,lajeng masrahkeun raina nya eta Dewi Madrim,kangge pigarwaeun Pandu.
Bade mulih ka Astina,Pandu dipegat deui ku Aria Anggandara (Sangkuni)
Margi Sangkuni palayeun pisan ka Dewi Kunti.
Pandu perang sareng Sangkuni.Sangkuni kawon ,teras masrahkeun rakana
anu jenenganna Dewi Anggandari kangge pigarwaeun Pandu.
       Nu jadi garwa Pandu mah mung dua nyaeta Dewi Kunti Nalibrata
sareng Dewi Madrim.Margi Dewi Anggandari mah dipigarwa
ku rakana,Destarata tea.
   Prabu Pandu Dewanata kagungan putra lima,anu di sebut Pandawa Lilima.
Anu di maksad Pandawa Lilima teh nyaeta nu cikal Samiaji biasa disebut Darma Kusuma,
nu nomer dua Bima atanapi Bratasena,katilu Arjuna,kaopat Nakula
sareng anu bungsu Sadewa.
Dewi Kunti putrana tilu nyaeta Samiaji,Bima sareng Arjuna.
Anu kembar nyaeta Nakula sareng Sadewa putra Pandu ti Dewi Madrim.
    Dina carios Kangsa lahir,Prabu Pandu Dewanata dipinang
sarayaana ku Basudewa  raja Mandura.Margi Prabu Basudewateu kiat ngayonan raja buta
Gorawangsa anu ngagadabah istrina.Gorawangsa kawon sareng perlaya ku Pandu.
     Waktos bubujeng di alas Paringgadingacala,Pandu kantos manah mencek dugi ka maotna.
Padahal eta mencek teh Resi Kumindana anu nuju nyamur.
Prabu Pandu disupata ku eta resi.
    Prabu Pandu Dewanata pupusna ku supata Resi Kumindana.
Saateuacan pupus,anjeuna nitipkeun nagara Astina sareng kulawargina
ka Destarata.Saupami Pandawa parantos sawawa,Astina kedah di pasrahkeun ka Pandawa.
    Dewi Madrim ngiring pupus ka carogena.
putrana nyaeta Nakula sareng Sadewa dititipkeun ka Dewi Kunti Nalibrata
sareng ka uwana (Narasoma/Salya).
Narasoma dipunut supados ngadidik putra kembarna.

Katerangan

bagawan = pandita anu kawitna jadi raja
wastana = namina=ngaranna
sampulur = sae teu aya cawadeunnana
wanda = dedegan awak
gagah sakti mandraguna = sakti nu teu aya tandingana
marga = jalan
pigaraeun = pipamajikaneun;garwa=pamajikan
Pandawa Lilima = Putra Pandu anu lima (Samiaji,Bima,Arjuna,Nakula, sareng Sadewa)
ngayonan = ngalawannan;minangsaraya = menta tulung
ngagadabah = ngahina
perlaya = palastra = maot
Pringgadingacala = leuweung gerotan = leuweung geledegan
kantos = kungsi
bubujeng = moro
nyamur = nyamar = mindah rupa
sawawa = dewasa
disupata = ditulah = disapa

Kisah Seorang Shalih Bernama Abu Bakar al- Misky

Kisah Seorang Shalih Bernama Abu Bakar al- Misky

 Nama aslinya adalah Abu Bakar.
Sedangkan al-Misky adalah gelar yang diberikan orang-orang kepadanya.
Al-Misky artinya, yang harum seperti minyak kasturi.
Ia menyandang gelar ini karena tubuhnya seharum minyak kasturi, 
padahal ia tak pernah menyentuh minyak wangi.
Abu Bakar adalah seorang lelaki yang tampan, tak sedikit wanita yang tergila-gila.
Namun, Abu Bakar juga adalah seorang yang shalih, sekuat apa pun 
godaan yang dihadapinya, ia selalu dapat melaluinya. 
Ia selalu dapat menjaga aturan-aturan Allah swt.
Tentang bau tubuhnya inilah banyak orang bertanya-tanya. 
Apa yang menjadi sebab ia bisa memiliki tubuh seharum itu?
Maka Abu Bakar bercerita bahwa hal itu berkaitan dengan sebuah kejadian, 
“Suatu hari, tersebutlah seorang wanita ahli zina memperdayaiku”
Saat aku melewati rumah wanita itu, aku mendengar teriakan minta tolong. 
Segera saja aku masuk ke rumah itu dengan
maksud untuk memberikan pertolongan. 
Namun ternyata, teriakan itu hanyalah tipuan belaka.
Setelah aku masuk, segera si wanita tadi mengunci pintu rapat- rapat. 
Baru aku sadar, aku masuk ke dalam jebakannya.
Aku memaksa wanita itu untuk membiarkanku pergi dari rumahnya.
Namun wanita itu menolak. Aku baru boleh keluar dari rumah itu dengan satu
syarat. Aku harus melakukan zina dengannya. Tubuhku bergidik, dadaku panas,
bulu kudukku berdiri, kepalaku bergolak, membayangkan aku harus melakukan dosa besar itu. Bagaimana pun itu adalah sebuah dosa yang tak termaafkan. 
Aku tetap memaksa untuk pergi.
Tapi wanita itu malah balik mengancam: “kalau kau tetap
memaksa pergi, aku akan berteriak dan meminta tolong kepada
orang-orang karena kau masuk ke rumahku dan hendak memeperkosa aku.”
Sungguh, saat itu aku hamper kehilangan akal. Tak terbayangkan,
bagaimana mungkin aku bisa melakukan perbuatan dosa itu? 
Namun, Allah masih menyayangiku, Dia memberikan petunjuk- Nya kepadaku. Aku katakan kepada wanita
itu, aku mau melakukan dosa besar itu dengannya, tapi tunjukkan dulu
kepadaku letak kamar mandi. Aku hendak buang hajat terlebih dahulu.
Wanita itu menunjukkan letak kamar mandi di rumahnya. 
Segera saja aku masuk ke sana.
Dan di dalam kamar mandi itu, aku lumurkan kotoran ke
sekujur tubuhku. Aku relakan tubuh bersihku dinodai kotoran ini. 
Biarlah bau busuk ini ada di tubuhku, asal aku bisa terhindar dari
dosa besar itu. Meski baunya terus menusuk- nusuk hidungku, meski
rasa jijik membayangi seluruh sarafku, meski
perutku mulas bergejolak seolah hendak mengeluarkan seluruh isinya, aku rela.
Aku rela asal terhindar dari dosa besar itu.
Biarlah penderitaan ini aku rasakan. 
Sebab penderitaan ini hanya sementara.
Sebab bau busuk ini tak akan lama.
Sebab siksaan ini tak sebanding dengan siksaan neraka yang abadi.
Sebab penderitaan ini terlalu remeh untuk dibandingkan dengan
penderitaan di akhirat nanti. 
Sebab bau busuk ini tak sebanding dengan bau busuk
neraka yang akan tercium hingga ke tempat yang teramat
sangat jauh. Biarlah… biarlah … aku rela. Asal Allah rela dengan diriku.
Aku keluar dari kamar mandi dan kutemui wanita laknat itu.
Melihat tubuhku yang menjijikan, wanita itu kehilangan seleranya. 
Ia usir aku dari rumahnya.
Kujatuhkan tubuhku ke atas tanah, bersujud syukur atas karunia-Nya yang telah
menyelamatkan aku dari dosa besar itu. Aku berjanji aku akan lebih berhati-hati.
Setelah aku bersihkan tubuhku. 
Di malam harinya, aku bermimpi bertemu dengan
seorang suci.
Dan ia memberitahuku bahwa Allah ridlo dengan apa
yang aku lakukan, dan akan memberikan karunia-Nya kepadaku.
Esok harinya, aku dapati tubuhku seharum minyak kasturi.
Mungkin, itulah karunia Allah bagi orang-orang yang selalu berusaha
berbuat iffah: menjaga dan menghindarkan diri dari perbuatan dosa zina.
Amanat Prabu Siliwangi

Amanat Prabu Siliwangi

Hei..rahayat Sunda, iyeu kula datang, rek neupikeun hiji pamenta
kula ka arandika…..kula hayang nenjo sunda ngahiji dina lampah
jeung paripolah, sadogdog saigeul sapihadean, kacai jadi
saleuwi kadarat jadi salogak (kacai keur susuci kadarat keur ibadah)
Hiji amanat kula sing inget jeung kade poho,
“PAKUSARAKAN”,
 ulah paaing-aing, asa aing pang jayana asa aing
pang kakoncarana, asa aing pang akangna,
arandika salaku urang sunda hirup teh kudu silih mawangi, ulah julid ati
Rahayat sunda sakabeh, sadaya seuweu putu
SILIWANGI boh nu di priangan, nu di cirebon,
nu di banten oge seuweu putu sadaya anu aya dibuana
pancatengah..kula mihape kade pisan ulah
silih pagetreng jeung sasama putu SILIWANGI,
hade goreng masih dulur sorangan, mun salah ganjang omean
mun bener geuwat tutuekeun, Kade ulah jadi putu SILIWANGI
anu munafek, poho kalembur matuh banjar karang pamidangan, poho kageulung kade
yeuhh arandika sing inget timana keur dimana jeugn rek kamana
Nitip kula nagri sunda anu endah…
Kidung Pajajaran

Kidung Pajajaran


Biru langitna Pajajaran ngagenclang caang, dihias ku bentang ti peuting, muka hate ku rasa damai, muka hate ku katenangan, muka hate ku rasa welas, ku silih asah, silih asih, silih asuh, ngandung wibawa, karta jeung raharja, disiloka ku kujang raga kusumah, suci diri, bersih hate, ucap, pikir jeung lampah. Jayana Pajajaran lain saukur ku kajayaan, lain saukur ku kawibawaaan, tapi dibarengan ku jayana karidoan hate, kaikhlasan hate, jeung kabersihan hate. Sanajan Pajajaran runtuh, tapi hate nu nyicingan Pajajaran tetep rido, ikhlas, sabab sadayana tos kersaning hyang widi, sabab eta anu bakal mawa Pajajaran salamina aya di puncak kajayaan. Raga kusumah anu bersih, anu pinuh ku welas asih, anu disimpen dinu hate, anu dibuka ku pikiran, anu kaluar dinu ucapan, anu dijieun ku lalampahan, bagja jaya Pajajaran ku kaendahan, ku kasejukan, anu ngarti kanu arti gemah ripah loh jinawi saenyana, sareng disanjataan ku trisula, didadasaran ku agama, diendah-endah ku pangabisa, dibere ciri ku pangarti nu jadi wibawa Pajajaran.

          Ayana Pajajaran dilingkung ku gunung Tangkuban Parahu tibelah kidul, dilingkung ku curug ti belah wetan, diwatesan ku sagara ti belah kaler, pambuka gerbang karajaan ayana tibelah kulon, diwatesan ku walungan citarum, Pajajaran leungit teu mangrupa, ngahiang euweuh tapak, anging hate jeung pikiran anu bersih anu bisa ningali Pajajaran anu saestu, sabab leungitna Pajajaran disumputkeun ti jalma-jalma anu ngudag kakawasaaan, anu ngudag tahta, anu teu ngarti kanu arti sajatina pamingpin, sabab pamingpin saestuna ngan saukur jadi babu rahayat anu daek ditutah-titah ku rahayat, lain sabalikna, rahayat anu ditutah-titah ku manehna.
Cara memasang tombol Like Facebook di setiap postingan Blog

Cara memasang tombol Like Facebook di setiap postingan Blog

Langsung aja tanpa basabasi,caranya:
1. Masuk ke menu template
2. Edit HTML
3. Centang Expand Template Widgate
4. Cari kode <data:post.body/> biar mudah tekan Ctrl+F
5. Copi kode yang berwarna biru dibawah ini lalu letakan di bawah kode <data:post.body/>
     <iframe allowTransparency='true' expr:src='&quot;http://www.facebook.com/plugins/like.php?href=&quot; + data:post.url + &quot;&amp;layout=standard&amp;show_faces=false&amp;width=100&amp;action=like&amp;font=tahoma&amp;colorscheme=light&quot;' frameborder='0' scrolling='no' style='border:none; overflow:hidden; width:310px; height:31px;'/>


6. Simpan Template.

(Selamat mencoba)  
Adab Motong Kuku

Adab Motong Kuku



  1. .Kuku ulah diantep manjangan salila 40 poe saba'dana dipotong kukuna.
     Ngadawuh Anas bin Malik:
    "Tos ditangtoskeun waktosna ka kami nyukur kumis, motong kuku, nyabut bulu kelek 
    jeung bulu ari- ari supaya kami teu ngantep nepi ka 40 peuting". (HR.Muslim).
  2. Disunnahkeun motong kuku dina poe senen, kemis jeung juma'ah.
    Diriwayatkeun ku Abu Hurairoh ra: "Saestuna Rosululloh SAW motong kuku
    jeung nyukur kumis dina poe juma'ah samemeh anjeuna kaluar pikeun netepan (jum'ah)".
    (HR.Al-Bazzar jeung Thobroni).
    Diriwayatkeun ku Abu Sa'id Al-Khudri jeung Abu Hurairoh ra: "Saha-saha anu mandi
    dina poe juma'ah, motong kuku, make seuseungitan sarta make pakean anu
    pangalusna, terus kaluar ti imah sahingga nepi ka masjid manehna henteu ngalengkahan
    jalma-jalma anu geus aya dina shof (barisan), terus maneh sholat (sunnat) naon bae sarta cicing
    nalika imam keur khutbah sarta jempé nepi ka anggeus sholat, mangka eta jadi tetebus dosa ti juma'ah ka juma'ah saméméhna". (HR.Ahmad).
    Nurutkeun Ibnu Hajar ra, disunnatkeun motong kuku dina poe kemis, atawa dina poe juma'ahisuk-isuk, atawa dina poe senen.
    Nurutkeun Imam Syafi'i, disunnatkeun motong kuku samemeh sholat juma'ah sarengsena
    mandi, ngosok huntu, make seuseungitan sarta make baju samemeh ka masjid.
    Malah hiji hadits anu diriwayatkeun ku Syekh Baijuri jeung Ibnur Rifah nyarioskeun
    Rosululloh SAW parantos ngadawuh: "Sing saha anu motong kukunana dina poe:
    1) Sabtu: Mangka kaluar tina awakna obat jeung asup kana dirina panyakit.
    2) Minggu: Mangka kaluar tina dirina kabeungharan jeung asup kamiskinan.
    3) Senen: Niscaya kaluar tina dirina panyakit gelo jeung asup sehat.
    4) Salasa: Niscaya kaluar tina dirina sehat jeung asup panyakit.
    5) Rebo: Niscaya kaluar tina dirina was- was jeung asup kana dirina kahinaan.
    6) Kemis: Niscaya kaluar tina dirina panyakit gelo sarta asup kana dirina cageur tina panyakit.
    7) Juma'ah: Niscaya kaluar dosa-dosana seperti nalika dilahirkeun ku indungna sarta asup kana dirina
    Rahmat ti Allah Ta'ala. 
  3. Urut potongan- potongan kukuna disunnatkeun dikubur.
    Perkara ieu parantos diriwayatkeun dina
    Kitab Fathul Bari nalika Ibnu Umar ra anu ngubur potongan
    kukuna. 

Darso.Mp3

Kh.Jamaludin Pandeglang

                    
                                                                  Mangga sedot  didieu
gholextrezz@gmail.com. Diberdayakan oleh Blogger.

Arsip Blog

Toad Jumping Up and Down

Pengikut